Ο Ζαχαρίας Γουναρίδης και οι σημαίες

Δεν κατάφερα να βρω ποιος ήταν (είναι;) ο Ζαχαρίας Γουναρίδης.Σ'ένα μέρος όμως του δρόμου που έχει τ'όνομά του,μπερδεύτηκα.Λέω,η 25η Μαρτίου μάλλον πέρασε,άλλη εθνική εορτή δεν έχουμε αυτές τις μέρες,ίσως λέω να κρεμάμε πια και το Πάσχα σημαίες. Κυριακή των Βαϊων κι έτσι...

Επειδή κι από τις δυο μεριές του δρόμου για καναδυο τετράγωνα,είχανε (σχεδόν) όλοι κρεμασμένες σημαίες.Αλλού δεν έχει,είμαι σίγουρος,μόνο εκεί τις είδα.Κυρίως ελληνικές,μία του Βυζαντίου -αεκάρα φάση- και μία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!!!Γουργούρισε το μυαλό μου.

Και λέω: άμα είναι,γιατί δε βάζουμε και του Κάνσας μέρες πού'ναι;

"και λοιπόν,ο φίλος μου ο Σέσαρ Ακόστα κάθισε,με τα σαράντα χρόνια εμπειρίας του,μπροστά σ'έναν ηλίθιο με βαθμό αντιπλοιάρχου.Ο γαλονάς άπλωσε ένα ναυτικό χάρτη του Στενού και τού είπε: 'Δείξτε μου πού βρίσκονται οι πιο επικίνδυνοι αμμώδεις ύφαλοι΄. Ο φίλος μου έξυσε τα γένια του και απάντησε: ΄Αν εσείς ξέρετε πού βρίσκονται,με γεια σας και χαρά σας.Για να ταξιδεύω εγώ μου αρκεί να ξέρω πού δεν βρίσκονται΄".