-Υποσχόμενο...
Ήταν ένας μια φορά που την τράβηξε.
-Την κουρτίνα;
Του άρεσε,μου είπε αργότερα.
-Την ξανάκλεισε;
Έτσι νομίζει ο άοκνος.
-Ο ποιος;
Εκείνος που δε βαριέται.Γιατί πού να βαριέσαι τώρα...Θέλει δουλειά.Θέλει κότσια.
-Όχι,δεν είναι κότσια αυτά που θέλει.Την ησυχία του μόνο.Το "κάθισμα".Το "κάθισμα". Ωραία αίσθησις.
-Τρομάρα σου.
Τέλος πάντων,να μη σου τα πολυλογώ,έχω γύρω μου κουρτίνες,κυριολεκτικά.Είμαι τριγυρισμένος από κουρτίνες.
-Και ηλιθίους;
Και μου φάνηκε λίγο πριν πρέπον να σου πω κάτι σχετικά.
-Μου είπες τώρα δηλαδή;
4 comments:
Αυτό που αρχίζω να εκτιμώ σε σένα, είναι ότι δεν πας καλά!!!
;-)
Δυστυχώς Χαρτανθέ (καλό;) έρχονται από παντού και αρχίζω να ψιλοζαλίζομαι.
Ότι δεν πάω καλά,δεν πάω, εξάλλου ούτε τό'χω και σκοπό.Το ότι υπάρχει στον κόσμο εκτίμηση (αφού το φιλότιμο χάθηκε) για τέτοια ζητήματα,είναι παρήγορο όσο ένα νύχι πλήρως ανεπτυγμένο.Μμμμμ....
Εσύ όμως που το κατάλαβες βρε αλάνι;Νόμιζα πως τό'κρυβα ικανοποιητικά.Πονήρω...
Ένα νύχι πλήρως ανεπτυγμένο στο μικρό δάχτυλο ενός άντρα, μόνο παρήγορο δεν είναι.
10 νύχια στα χέρια μιας γυναίκας, θα μπορούσαν να προσφέρουν λίγη παρηγοριά υπό συνθήκες
Τώρα, το ότι δεν πας καλά, φροντίζεις να το διαφημίζεις άμεσα οπότε δεν θα είχε κανείς πρόβλημα στο να το καταλάβει.
Αυτό που εκτίμησα είναι μάλλον ο τρόπος με τον οποίο δεν πας καλά, που ως πονήρω που είμαι, δεν μου ξέφυγε..
Ένα νύχι πλήρως ανεπτυγμένο στο μικρό δάχτυλο ενός άντρα; μπλιαξ.
Για τα 10 συμφωνώ.
Εμένα πάλι τον φτωχό μ'αρέσει να τα "τρώω" καμιά φορά.Τα δικά μου.
;-)
Post a Comment