Ησυχία!

Θα σε ειδοποιήσω λίγο πριν εκραγώ.
Δεν έχω καν αρχίζει να βράζω.
Ωστόσο.
Και,το παραδέχομαι,μου ασκεί μια σχετικά ακατανίκητη έλξη το ζειν εγκεφαλικώς.
Ώρες ώρες.
Εγκεφαλικώς.Άρα;
Άρα εγκεφαλικώς,ταυτολογώ.
Επειδή το γιατί το βρίσκω ενδιαφέρον μόνο για πλάκα.
Ή για συνεννόηση.
Κατ'επίφασιν.
Τσ τσ τσ.
Άρα;
Άρα με συναισθήματα που μισο-αποκαλύπτονται.Όπως με το γυμνό σώμα και το γυμνό σώμα που μισο-αποκαλύπτεται.Έτσι.
Τι σ'αρέσει πιο πολύ;
Και τα δυο,ξέρω.

Μια μέρα με λιακάδα

Στραβός Γιαλός

Εγώ θα πάω.Έστω και μόνος.Σιγά μην αρμενίσω ίσια.Όχι εγώ φίλοι μου.Πα μουά.Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω.Και γύρνα από δω και γύρνα από κει.Τα γυρίζω.Δημιουργώ έτσι -ο Δημιουργός- μια δίνη,μια ρουφήχτρα.Και εκείνη κάνει τη δουλειά της.Μόνη της.Δε χρειάζεται να την παρακαλέσω,καθοδηγήσω,ψήσω,παρασύρω.Εκείνη κάνει τη δουλειά της.Εγώ ξεγελιέμαι μόνο πως τη δημιουργώ.Δε συμβαίνει όμως έτσι.Γελιέμαι.Από μόνος μου,πώς αλλιώς;Ίλιγγος.Κωνσταντίνος Ίλιγγος,φανερός πράκτωρ.Έτσι μου συστήθηκε και γω πάλι -τι άλλο;- γελάστηκα.Χα!
"Θα γίνεις Κυρίαρχος" της έλεγα σοβαρά.Μάλλον θά'χει γίνει κυρίαρχος κάπου,σε κάτι,δε μπορεί.Ο καθένας είναι Κυρίαρχος.Και μη με ρωτήσεις σε τι κυριαρχεί,μπορώ και μόνος.Εγώ,ας πούμε,ξέρω κάνα δυο πράγματα που εύκολα μπορούν να μασήσουν πως είμαι ο Κυρίαρχός τους.
Παραλήρημα τέλος.

Έκανα τα μούτρα του αέρα κρέας

Τον έδερνα,εγώ κι άλλοι δέκα νοματαίοι από τις δέκα το πρωί ως τ'απόγεμα στις τέσσερεις.
Στη μία του δώσαμε είκοσι λεπτά ν'ανασάνει.Ο αέρας.
Πολύ μπουνίδι.
Τον είχαμε του χεριού μας,μη γελιέσαι.
Σε μια στιγμή ανοίγει το παράθυρο.Τρόμαξα πως θα μας ξεφύγει.Μετά είδα να μπαίνει από το παράθυρο Αυτό Που Δε Μπορεί Να Ειπωθεί.Τρόμαξα περισσότερο.Ακόμα τρέμω.
Προς το τέλος της άνισης μάχης επιτέλους καταλάβαμε: κάναμε όλοι μαζί "χου".
Με χαρακτηριστικά απειλητική διάθεση,μην ακούς τι λένε.Τον φυσήξαμε.Τον αέρα.
Αργότερα έτρωγα το Πήλινο Του Δικηγόρου.
Έτσι πέρασα τα Φώτα.

Tέλης

Είναι το χέρι που με ταίζει και είμαι και γω.Παίρνω ό,τι μου δίνει, τις πιο πολλές φορές όχι λαίμαργα,ξέροντας όμως πως χρειάζομαι αυτό που μου δίνει.Αναγκάζω τον εαυτό μου να αναγκάζεται να έχει ανάγκη και τις παροχές του,μα και την ύπαρξή του.Κυρίως με ενοχλεί,έτσι πείθω τον εαυτό μου.Αυτός πάλι δεν περνάει άσχημα.Ενίοτε.Σήμερα με παρατάισε.Φούσκωσα,αλλά τι τα θες,σου μιλάω για το χέρι.
Ναι,αυτό ήθελα να πω: Σήμερα μ'έκανε να νοιώσω καλά.Τού'κανα και γω παρέα,οπότε,ξέρεις,ό,τι δίνεις παίρνεις.Αχώνευτο αξίωμα,αλλά αξίωμα,όχι χαζά.Αξιωματάρα.Ό,τι δίνεις πάιρνεις.Κι αν σου φαίνεται πως παίρνεις λιγότερα απ'όσα αξίζεις,είναι που δεν δίνεις αρκετά.Κωλοαξίωμα σου λέω...
Ή μήπως όλα τελικά έχουν να κάνουν με γκόμενες;