Γυρνώντας από τη δουλεία μου πριν λίγο αντιλήφθηκα το φεγγάρι.Ένοιωθα εκείνο το ωραίο που νοιώθω καμιά φορά όταν είμαι πάνω στη μηχανή, αλλά αντιλήφθηκα το φεγγάρι. Ήταν κάπως προδιαθετημένο απέναντί μου, δεν ήταν δύσκολο να το φανταστώ. Ήταν επίμονο και ελεγκτικό.Και ήταν συνεχώς μπροστά και πάνω μου. Ήτανε (είναι ακόμα) λίγο πιο άδειο από πανσέληνο -ξέρεις πόση σημασία δίνω στην σαφή ορολογία όσον αφορά στα αστρονομικά ζητήματα.Και κάτι είχε μαζί μου. Δεν ξέρω. Ξέρω όμως πως θα βγω τώρα στο μπαλκόνι και θα το κοιτάξω επίμονα για λίγη ώρα,όσο κρατάει το τσιγάρο μου. Θα νοιώσει πως δεν παίζουν μαζί μου.
5 comments:
Πάτησα 3 φορές σκατά σε 1 μήνα. Λες να παίξω lotto;
Λίγο σχετικό, με το φεγγάρι σου γιατί... όποιος νύχτα περπατεί...
Για λόττο δεν ξέρω,τι να σου πω.Πάντως καλύτερα μην περπατάς ξυπόλητη για λίγο καιρό.Κι έχε το νου σου,γιατί έτσι όπως το τρόμαξα το φεγγάρι,δεν ξέρω πώς θ'αντιδράσει.Μη σε τσιμπήσει.
Α, εσύ το τρόμαξες κ ξέσπασε πάνω μου???
Να είσαι πιο προσεκτικός την επόμενη φορά παρακαλώ!!!
Ωχ!σόρυ.Ελπίζω να μη σε βασάνισε πολύ.
Δεν ξέρεις ότι όσο πιο όμορφο είναι κάτι, τόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να σου κάνει αν το αφήσεις?
Με τσάκισε...
Post a Comment