Το πρώτο δέμα

Στους επόμενους 6000 τόμους θα είμαι πολύ λακωνικός.Για πάντα.
Ήρθα,γύρισα,το βράδυ γυρνάω και στη δουλειά.
-Δηλαδή είχες φύγει;
-Είχα φύγει;
-;
-Ναι,ώρες ώρες είχα φύγει.Στη Νίσυρο.Στο καράβι και τις ατελείωτες ώρες του πού'χουν οριστικά τελειώσει.Σ'εσάς που σιγά μην αναφέρω τα ονόματά σας.Είπαμε,θάμαι λακωνικός και,ας μου επιτραπεί να προσθέσω, ντροπαλός.Για όσο διάστημα κρίνω απαραίτητο.Είμαι και αρχάριος.
Ήταν πολύ ξεκουραστική η παρέα σας φαντομάδες φίλοι μου.Φαντομούδες φίλες μου,του μπι εκζάκτ.Ίσως κυρίως επειδή εμφανιστήκατε,εμφανιστήκαμε απρόσμενα.Καλά,καλά,είχα υπόνοιες πως θά'βλεπα την Ε. Αλλά όλο το υπόλοιπο πακέτο ανθρώπων ήρθε και έσταξε από το μέρος πού'χουν κρυμμένους τους στεναγμούς τους οι λιβελούλες
Και ξαφνικά σβήνει η οθόνη.Πάλι χάλασε η μαλακία.Τηλέφωνο το Σήφη.Το ότι χάλασε τώρα (τότε) που αρχίζω το παρόν ιστολόγιο κάτι σημαίνει.Γιατί έτσι αποφασίζω.Κάτι καλό.Γιατί δε θέλω προβλήματα.Τέλος πάντων,αυτο-επισκευάστηκε (ελπίζω) και νά'μαι πάλι.
Δε γίνεται να τα κάνω όλα μαζί.Δυστυχώς.