ΧΑΙΡΕΤΕ 3

Η Σαρδέλα,εκτόςαπό προαιώνιος εχθρός των απανταχού στεριανών κολυμβητών,ήτανε και άρρωστη.Είχε Μπασταμούρα.Τη φριχτή αυτή ασθένεια που μεταδίδεται με απλή επαφή και σημαίνει άμεσο επώδυνο θάνατο.
Σκεφτόταν πως η μάχη με τη Σαρδέλα δε θα είχε πια νόημα,αφού εκείνη τον είχε ακουμπήσει.
Ο ερχομός του Θεριστή ήταν θέμα δευτερολέπτων.Λίγα μέτρα δεξιά του το νερό άφριζε.Η Σαρδέλα.Ξαναγυρνούσε.Κάτι έλαμψε πάνω από το κεφάλι του.Τόσο δυνατά που του τράβηξε την προσοχή από την απειλή του ψαριού.Έστρεψε το κεφάλι του ψηλά.Πάνω που άρχισαν να πέφτουν οι τίτλοι:
"ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΙΤΛΩΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΣΤΕΡΙΑΝΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΞΕ Η ΣΑΡΔΕΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΠΑΣΤΑΜΟΥΡΑ.ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ.ΑΝ ΣΑΣ ΕΙΧΕ ΑΓΓΙΞΕΙ Η ΣΑΡΔΕΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΠΑΣΤΑΜΟΥΡΑ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΝΕΚΡΟΙ.ΑΚΟΥΜΠΗΣΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ.".
Σα μαγεμένο το μυαλό του έστειλε το αγελαδίσο βλέμμα του δεξιά,εκεί που το νερό άφριζε.Το νερό δεν άφριζε πια.Οι τίτλοι είχαν δίκιο.Αντίκρυσε κάτι άλλο.
"Φτηνά τη γλυτώσαμε" παρατήρησε το κάτι άλλο σε άπταιστα αγγλικά.
"Φτηνά δε λες τίποτα.Θα ήταν άδικο να πάω από Μπασταμούρα στην αρχή ακόμα του ταξιδιού μου".
Ανακουφισμένος ανέβηκε στη Ζεσκαλιέρα* του και κίνησε να φύγει.


*Ζεσκαλιέρα (η): Είδος ανύπαρκτου οχήματος πάνω στο οποίο ανεβαίνεις και κινάς να φύγεις,στην περίπτωση που,στεριανός κολυμβητής στο δρόμο προς την Ελβετία ων,έχεις ακουμπήσει κάτι άλλο,που το πέρασες όμως για τη Σαρδέλα Που Έχει Μπασταμούρα,πανικοβλήθηκες προς στιγμήν,για να σε καθησυχάσουν οι τίτλοι.
Παρατηρείται μια ιδιομορφία στην προφορά της γενικής του ενικού (Ζεσκαλιερπθρ): Για να την προφέρει σωστά ο ενδιαφερόμενος τονίζει με όλη του τη δύναμη την τελευταία συλλαβή (-ρπθρ) και ταυτόχρονα παίρνει φόρα και χτυπάει δυνατά και κατ'επανάληψιν το κεφάλι του στην εικόνα που είχε σχηματίσει για τον εαυτό του τα προηγούμενα χρόνια.Προαιρετικά μπορεί ο ενδιαφερόμενος να αφήσει σάλια να τρέξουν από τις άκρες των χειλιών του.Η φυλή,που στο μεταξύ έχει συγκεντρωθεί τριγύρω,δεν καταλαβαίνει βέβαια τι ακριβώς εννοεί κάποιος ο οποίος με σάλια να τρέχουν (προαιρετικά) από το στόμα του φωνάζει με όλη του τη δύναμη "ρπθρ" και χτυπιέται.Καταλαβαίνει όμως πως πρέπει να καλέσει το 166. (Από το τεύχος φθινοπώρου της ετησίας επιθεωρήσεως για ο,τιδήποτε θα μπορούσε να απασχολεί μια ετήσια επιθεώρηση,σελ. 2.)